Per saldo.....
Gisteren trof ik dit dotje aan in het hoekje van mijn parkeerplaats. Redelijk versuft en vol met zand. Ik denk dat het tegen de gevel van het naastgelegen huis is gevlogen en daarna "neergestort"is. In een buurt met heel veel katten is dat natuurlijk geen voordeelspositie, zo op de grond. Ik kon het bolletje oppakken en heb hem/haar even afgestoft en in een hoge struik in het plantsoen gezet. Besje geplukt en voor zijn/haar neus gehangen en ik ben naar huis gegaan voor wat vogelzaad. (I know, redelijk naïef:)). Terug bij de struik was hij/zij wat alerter en zodra ik m'n hand weer uitstak begon hij/zij flink te fladderen en zowaar.....steeg op. Het dak van naastgelegen huis was te hoog gegrepen en ik dacht even dat er weer een noodlanding zou volgen maar nee. Hij/ zij zette koers richting mijn huis en had daardoor wat meer aanloop om hoogte te maken en kwam met een hoop gefladder en gekwetter uiteindelijk op het dak terecht! Pfieuw....vogeltje gered! (ik negeer even de berichten dat een moederpiet haar kind verstoot als het naar mensen ruikt....).
Vandaag......reed ik een merel dood......*ZUCHT*
Oh bah! Maar ook: wat lief.. Ergens een karma-gevalletje? Er moest vandaag een vogeltje minder, dus door jouw bemoeienis binnen de natuur... Nee hoor! Had precies hetzelfde gedaan. Het redden dan.. ;o)
Wat een dotje, die kun je toch ook niet zo achterlaten aan zijn lot? Goede daad hoor! Pascale X
Hij/zij is vast blij dat je het gered hebt.
Jammer van de merel, maar ja that's life.
Ach, doe je aan de ene kant zo je best.... maar ja, een ongeluk zit in een...
Liefs,
Mirjam
Ach.... zielig! Zowel voor jou als de merel... ;-)
Een reactie posten