Me and my big mouth...

zaterdag 14 april 2012

Ik ben niet iemand die wijsheid uit boekjes haalt, dat is gewoon mijn manier niet. Niks ten nadele van de mensen die het wél doen, want iedereen moet lekker dat doen wast voor hen goed voelt!
Ik ben van het soort "kan ik, doe ik wel even, appeltje eitje, wat moet dat moet".....

En dan natuurlijk alles liefst zo goed mogelijk he(ik laat perfect bewust links liggen--> lesson learnt;))....en of het goed genoeg zal blijken te zijn.....ook daar ben ik van mening(normaliter) dat als ik m'n best heb gedaan, dat hopelijk ook zo ervaren zal worden. (ruimte voor verbetering-> elke dag!)

Vandaag *zucht* zit ik mezelf weer enorm in de weg! Vanmiddag om half vier is de crematie van Dhr J.(de cliënt van mij die afgelopen maandag overleed), en ik kreeg en kaart. Dus ik ga! PUNT.......

Soort van punt....ik ga wel...without a doubt, maar mennnnnnnn.....hoe hoog kan je een berg voor jezelf maken?
Ik ben namelijk.....taddaaaaaa......een huilebalk! Nou is een crematie natuurlijk geen lachertje, maar in dit geval.....het betreft iemand waarmee ik éigenlijk een "zakelijk"contact mee zou moeten hebben , waarvan ik elke week afstand zou moeten nemen, iemand die dood is gegaan en waar ik respectvol afscheid van ga nemen.
Je voelt 'm al? Geen van die dingen ging mij goed af, en ik vrees dan ook brokken in mijn keel die leiden tot lopende mascara;).

 
En de muziek....*zucht*...het kán jullie niet ontgaan zijn dat ik een muziekliefhebber ben, daar haal ik heel veel energie(maar ook emotie) uit, en nu heb ik een van de afgelopen weken al een selectie mogen horen van wat Mw J. ten gehore wil brengen vanmiddag. (het einde wás al jaren in zicht dus mw bereidde zich voor)
Ik neem m'n grootste handtas mee, formaat "daarwaareentissuedoosinpast*, plaats mezelf onopvallend in de achterste regionen, en hoop maar dat het goed genoeg is, dat ik er ben, dat ik aanstaande maandag tegen Mw.J.(onze wekelijkse "date") kan zeggen dat het prachtig en waardig was.

Het moet goed genoeg zijn, ik doe mijn best PUNT!

Heb een mooie dag!

Liefs,
Lynda

Leave a Comment

Anoniem zei

Ja meid,

Gewoon snikken, niet jezelf inhouden. Lucht gewoon lekker op.

Sterkte groetjes

beth214 zei

Het zal enorm gewaardeerd worden dat je aanwezig bent, dat weet ik zeker. En laat lekker lopen die tranen! Ik huil niet snel maar als ik n kist zie, schiet ik vol. Lucht lekker op. Sterkte! Marlies

Bij Guusje Thuis zei

Gewoon jezelf zijn inclusief die doos tissues; iedereen is verdrietig dus een traantje hier of daar valt niemand op. Sterkte!

André en Inka. zei

Gewoon je gevoelens/emotie laten gaan,het gaat er toch om dat je er bent en het zal zeer zeker gewaardeerd worden,hier zit ook zo`n emotionele type,laat mijn tranen ook vaak op de loop gaan te pas en te onpas,.....sterkte voor straks,meis

Anoniem zei

Lieve Lynda,
Wees gewoon jezelf
X Tamara

Karin zei

Waar staat geschreven dat het tonen van emoties niet professioneel zou zijn? Het doet nabestaanden juist goed dat zij niet de enige zijn die verdriet hebben, het zou toch vreselijk zijn wanneer er niemand zijn emoties zou tonen. Dus jank maar lekker mee met de rest.

House of Seasons zei

Daar is toch niks mis mee, emoties laten zien!!!!!Met mensen meeleven en verdriet hebben om.......
Maar ik begrijp het helemaal, als je dit leest is het achter de rug en heb je tijd om het een plekje te geven. En ik vind het heel mooi dat je zo meeleeft en er naar toe gaat! Dat zal zeker gewaardeerd worden en helpen in deze moeilijke tijd van mevr. J.
Sterkte
Lefs
Lia

It's me zei

Knufffffellllll....xxx...

Colorful home zei

zo hollands (en zo herkenbaar!), maar volgens mij is het alleen maar eerlijk om te huilen. Want je voelt verdriet. PUNT! Het is gewoon puur. Ik heb zelf heel toevallig net een crematie gehad en oh, wat was ik verdrietig. Voor het eerst gewoon de tranen laten gaan. Dat ben ik, nu, verdrietig.
En ik kende de persoon niet eens...maar zijn moeder wel.
let it go
Carolien

lia zei

Ach ja, ik herken het wel. Je wilt het tegen houden, want zo overstuur kun je niet zijn van iemand die je op een zakelijke manier kent, denk je natuurlijk. Maar door het verdriet van anderen ga je vanzelf mee in de flow. En waarom zou jij je verdriet niet mogen tonen, je bent maar een mens.
En wat voor een.....

Liefs.

Jolanda zei

Ik ken het, je wilt sterk zijn maar inhouden lukt mij nooit. Emoties mag je laten zien vind ik, ik hoop dat het een mooi afscheid is geweest, sterkte en lieve groet

Nicole Claudia zei

O, ja!! Ik herken het... pfff... waterproof mascara ten spijt het zit alsnog op m'n kin...

Fijn dat je er naar toe gaat. Voor Mevr. J. ook fijn, ook al heb je rode ogen en een drooggepoetste neus, je bent er!

Sterkte en een dikke knuf!!

Liefs, Collie

hokje zei

Voor je emoties hoef je je niet te schamen en het is vast een steun geweest te weten dat je erbij was!

Lieve groet, Miranda

natuurlijk groen en doen zei

Natuurlijk mag je emoties tonen ,bij de begrafenis van mijn moeder waren ook de"meiden van Buurtzorg"gekomen ,en ook bij hen zag je emotie.Als familie gaf ons dat nog eens extra de bevestiging dat mijn moeder geen nummer voor hen geweest was ,maar een cliënt waar een band mee opgebouwd was.En er zijn zoveel negatieve berichten over de zorg maar wij hebben zoveel warmte ,tijd en aandacht mogen ervaren dat ons dat nog steeds steunt.
Wees jezelf en als daar tranen bij horen is dat toch prima.

Sterkte
groeten Bep

Alie zei

Iedereen heeft dat met een begrafenis, als de kist de kerk in wordt gereden met een 'zielig' muziekje. Dan krijg ik ook altijd een brok in m'n keel, al ken ik de persoon amper of als ik dan die familie zie. Dus schaam je nergens voor! Groetjes Alie

Astrid zei

Gewoon jezelf zijn hoor!
Groet Kiki