Ik stop het in een doosje.......stukje van mij...

maandag 17 januari 2011

we sluiten de deur, we spoelen het weg, we laten het los, geven het een plekje.....en mijn plekje wordt een doos!! Een grote stevige doos en die doos plak ik stevig dicht en hij gaat achter slot en grendel!

we lock the door, flush it, we let it go, we put it somewhere.....and I put it in a box, a big box, with lots of tape, and I'll put it behind locked doors!


Dit is geen berichtje om "meelij"te vergaren, geen berichtje om "geaaid"te worden dit is gewoon een plekje waar ik het even "uit kan spugen".......ik heb er namelijk een tijdje geleden al voor gekozen dit soort dingen NIET meer in mn lijf te laten verankeren!
Na bijna een jaar lang stront over ons heen te hebben gehad, voor leugenaars te zijn versleten, genegeerd te zijn, voorgelogen te zijn, en ga zo nog maar even door....is sinds vandaag definitief duidelijk, mijn man mag na zijn ziekteperiode(burn-out) niet meer terugkeren bij zijn baas, omdat hij geen garantie kan geven dat hij niet meer ziek zal worden(ik ga geen details geven, we zijn in een afrondende fase en je weet nooit wie meeleest;)), maar ik hoop dat jullie zelf zien hoe belachelijk het argument klinkt...garantie dat je nooit meer ziek zult worden).
Dat is waar het op neer komt, dit is het excuus dat ze gebruiken omdat ze gewoon geen wapenfeiten tegen hem ter tafel kunnen brengen. De weg naar dit gesprek toe was lang, bezaaid met leugens en moddergooien, achterbakse akties en mes-in-rugstekende praktijken.
Maar ik kan jullie DIT zeggen......ik ben opgelucht......

This post is not meant for gaining pity, nor is it one to get you to pat me on the back...this is just a place to get it out of my system, because I choose a while ago not to let these kind of things get anchored in my body!
After a year full of truckloads of sh*t, been called liars, being ignored, being lied to, today the verdict came....after a period of being sick(burn out) my husbands employer doesn't want him to come back to the office anymore......the want a garanty that he's not gonna be sick again(I won't share details because we are still in "the proces"and you never know who is reading;)), but I hope you all read how silly it sounds....garanties......).
This is what they say  it's all about, the used so many "excuses"because there's nothing to blame on him. The road up until this meeting this afternoon  was covered with lies, mud, back stabbing and so on...
But I can tell you....I am relieved...



Er is nu duidelijkheid, alles is helder en we kijken  weer vooruit! Een jaar lang hebben we soort van stil gestaan dankzij dit alles, maar nu nemen we weer het heft in eigen handen.
Niemand krijgt ons klein, geen "collega's"die hun eigen hachje willen redden en geen "ondersteunende"baas die alleen aan zijn eigen banksaldo denkt(niet 1 keer in het afgelopen jaar hebben ze geinformeerd hoe het met hem gaat.....).
NU zijn wij aan de beurt!
Jammer voor jullie "bedrijf"......your loss!!!!

Now there is clairity, everthing is bright and transparant and we look forward! A whole year we stood kind a still thanks to all of this, but from now we take matters into our own hands again!
Nobody can get to us anymore, not "colleagues"who only try to save their own skin, not one "supporting"boss who only thinks of his own bankaccounbt(not ONCE did they pick up the phone to find out how he was doing...not ONCE).
NOW it's our turn!
Unfortunately for you "compagny"...YOUR loss!!!


We will be A-OKAY!!!!!

Liefs,
Lynda

Leave a Comment

Home and Lifestyle zei

Och Lynda, ik kom net bij een andere blog vandaan waar manlief ook 'fijntjes' een soortgelijk bericht te horen kreeg en nu zie ik het hier ook. Ik wilde niets van Blue Monday weten maar hier word ik toch niet vrolijk van hoor!

Al ken ik niet alle in en outs, de normen en waarden die soms gehanteerd worden komen uit het jaar nul en zijn niet te begrijpen. Bij ons in het bedrijf zijn leidinggevenden verplicht om telkens met een zieke contact op te nemen, anders volgt er een tik op de vingers. En wat een garantie...zeggen dat je nooit meer ziek wordt...hebben zij die garantie zelf wel kunnen verstrekken dan?

En al ben je opgelucht, het is allemaal toch flink balen en je gaat een onzekere tijd tegemoet...heel vervelend! Veel sterkte dus!

Lieve groet, Ingrid

Alle mooie dingen zei

heb je wel hulp om te re-integreren.. (in een ander bedrijf bedoel ik dan he)
Ik weet dat ik toen ook de keuze had, gelukkig kon ik weer terug naar het bedrijf met andere directie maar dat terzijde..
maar jullie gaan het redden... je hebt niets aan achterbaksigheid.. als je weer een beetje met je voetjes op de grond belandt ben met een burn-out
sterkte!
groetjes
Anita
http://alle-mooie-dingen.blogspot.com

Inge zei

Lieve sis...

Ik snap dat dit een "opluchting" voor je is en voor J ook...ik hoop dat na dit gesloten boek een nieuwe kans voor jullie open staat en hij een fijne baas weer gaat vinden.

Ook kan ik me de verbijstering voorstellen van t nooit meer ziek worden, wie kan dit nu garanderen??? KOTS!!!
Zo blijkt maar weer wat voor bedrijf 't is!!

Als het erop aan komt denkt bijna iedereen aan zn eigen hachie, desnoods over de rug van een ander, of beter gezegd LIEVER nog over de rug van een ander!

Wij sturen jullie vanaf hier positieve energie en hopen dat het snel een nog positievere wending mag krijgen!!

Dikke knuf
van je Zus!!

Marjan zei

Nou ja zeg! De garantie dat je nooit meer ziek wordt, zo werkt het nou eenmaal niet. Wat een onzin. Maar zo gaat het maar al te vaak, zolang alles goed draait en goed functioneert is het allemaal oke. Maar als er dan een kink in de kabel komt, zijn ze ineens niet thuis of heb je al die tijd (ineens) niet goed gefunctioneerd.
Ik hoop dat er heel snel weer iets op het pad van je man komt, en dan bij een bedrijf dat hem wel waardeert!
Veel sterkte en geeft de hoop en moed niet op!
Liefs Juul

Miranda | Taxx Life Blog zei

Wat een heftig verhaalo, dit is nooit fijn! Ik wens jou en je man alle goeds. En hopelijk vind hij snel iets waar hij zich prettig bij voelt! Veel liefs!

lia zei

Nou ja, was er maar zo'n garantie. Wat waren we dan gelukkig, maar helaas dat is juist iets wat niemand ons kan garanderen. Jammer dat zulke dingen toch steeds weer gebeuren. En jammer dat ze zelf niet in de gaten hebben wat zoiets met je doet.

Ik hoop dat je man snel een leuke baan zal vinden.
En dat die andere hem gaan missen, maar ja dan is het te laat.

Sterkte Liefs Lia

Nieneke zei

Jeetje Lynda, wat een ontzettende nare situatie! Ik hoop dat jullie inderdaad de boel kunnen af sluiten en voor jullie zelf kunnen kiezen. Liefs, Nieneke

natuurlijk groen en doen zei

Ruim een half jaar geleden hetzelfde meegemaakt bij mijn man op zijn werk alleen dan met een reorganisatie maar ook op een manier zoals je niet met mensen om hoort te gaan.Maar ik moet nu zeggen ondanks het feit dat hij nog geen werk heeft dat het voor hem goed is geweest.
Natuurlijk is het met up en downs gegaan maar je merkt nu pas hoe het de afgelopen jaren toch aan je gevreten heeft.
Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat jullie ook over een tijdje kunnen zeggen ,de manier waarop daar gelaten, het is goed geweest

groetjes Bep

hokje zei

Wat een heftig verhaal; sterkte gewenst en hopenlijk vind je man binnenkort een leuke baan (waar hij af en toe ziek mag zijn) met leuke collegae en een geïnteresseerde baas...

Groeten,
Miranda

Carla zei

Nou...dan kunnen we allemaal wel thuis gaan zitten hè....nooit meer ziek worden...pfff.waar halen ze het vandaan.
Kom dan met een echt argument!!
Ik ben zelf leiding gevend, en bij een zieke bel ik regelmatig hoor, dat ben je verplicht.
Dus héél vreemd allemaal.

Maar goed...het zegt dus weer meer over het bedrijf dan over jouw man zullen we maar denken.
Dat bedrijf is jouw man helemaal niet waard op deze manier...idd..your loss.

En mijn moeder riep vroeger altijd...je word altijd overreden door een strontkar, en nooit door een luxe wagen hoor!!
Sta erboven...da's alles wat ik zeggen kan.

sterkte...liefs Carla.

wonen bij de dijk... zei

tja wat zal ik zeggen..
er is een hoop herkenning in je verhaal.
De wereld is hard en vaak onrechtvaardig..
en het treft vaak de goeie mensen onder ons..
nadat wij gestopt zijn met ons bedrijf kregen we ook veel shit over ons heen, en is manlief nu psychisch goed ziek.
straks moet hij met dit als verleden ook weer solliciteren en dat zal niet meevallen.
Ik vindt het moeilijk, wens jullie alle kracht bij het proces..
groet en dikke kus cobi

Tanja zei

Jemig Lynda, dat is balen maar vooral de onrechtvaardigheid, ondanks alles lees ik heel veel positiviteit in je bericht en thats the spirit en om je eigen woorden te gebruiken: het komt goed schatje!

Hele dikke knuffel
Liefs
Tanja

Neeltje zei

Ik wens je sterkte. Ik weet als geen ander dat je je tegen leugens van een leidinggevende niet kunt verweren. Hou je vast aan het feit dat je man weer een baan zal vinden, en dan bij een bedrijf wat beter bij hem zal passen!

bijzonder-oud zei

wat een onzin zeg, wie kan er nou de garantie geven dat hij of zij nooit meer ziek wordt? wat een lulsmoes!

Ik hoop dat jouw man een nieuwe baan kan vinden bij een fijne baas, iemand met een beetje meer menselijkheid in zijn/haar lijf!

Lieve groet en sterkte met alles!
Yolanda

Nicole Claudia zei

Héél herkenbaar!!! Welliswaar met andere oorzaak, maar ik heb wegens mijn stofwisselingsziekte ook zo'n akkefiet(je) gehad met mijn werkgever van toen (ik heb er nu geen een, want ik ben zelf baas, hahaha lekker puh)!

Toen bij de bedrijfsarts duidelijk werd dat "het" ongeneeslijk was kon ik per direct mijn la komen legen en mocht ik niet meer op kantoor verschijnen! Dat was een flinke knal kan ik wel zeggen.

De knal wat ik mankeerde (IgA immuundeficiëntie) was een maand of drie eerder gekomen en nog niet geheel geland. Maar achteraf (nu zo'n 12 jaar later) ben ik zó blij mèt en trots óp mezelf.

Dit soort bazen zijn kortzichtig en schijtlaarzen... Bekrompen van geest... heb je niets aan. Maar ik kan me voorstellen dat het afgelopen jaar zwaar is geweest. Supergoed, dat jullie het heft in eigen handen nemen! Ik heb dat gedaan (het heeft wel even geduurd eer ik dat kon, hoor) en ik rij nu in een koektrommel met mijn label... Dat deed ik vroeger naar mijn baas toch niet!... Ik reed toen in tigstehandse barrel die ik nog net niet hoefde aan te trappen... hahaha!

Heel veel succes en plezier met het heft in handen nemen!!!

Fijne avond, Collie

Elisabeth zei

Jeetje wat een verhaal zeg.Zijn ze nou helemaal van de pot gerukt? niet meer ziek worden!!jonge echt ik ben perplex .Hoop dat je man een fijne andere baan zal vinden
Liefs Elisabeth

Michaja zei

Wat zijn er toch rare mensen (managers) op de wereld. De garantie om niet meer ziek te worden. Hoe halen ze het in hun hoofd!!
Ik hoop dat je man snel een andere baan heeft en deze hele vervelende situatie helemaal achter zich kan laten!
Liefs Michaja

Kaatje zei

Jakkie -bah!!!! Je wilt wel geen medelijden amar ik vind het toch hééél zielig en vervelend voor jullie. Wel goed dat je er ook energie uithaalt!! Ik moet woensdag naar de bedrijfsarts, kijken wat hij ervan vind dat ik niet meer integreer.....Ben benieuwd want volgens mij moet mijn bedrijf wél nog verder met een outplacement, niet dat ik dat op het moment zou kunnen, maar dat moet je dan eerst laten zien ofzo.... Ik doe er wel altijd luchtig over maar soms kan het toch wel op me vallen dat thuis zitten, "ongeschikt" zijn...Nou, niet echt een hart onder de riem geloof ik maar ik denk wel aan jullie!!! Heel veel sterkte en hou je haaks!

oma leentje zei

Gouden mensen krijgen een burn-out zijn niet de mensen die de kantjes eraf lopen . Zo ist maar net. Dat ze geen bonnetje mee geven dit soort werkgever . In geval van nood ruilen. Zou lekker zijn personeel met ruil garantie . GEK zijn ze. Is weer echt de tijd van de bazen. Wees blij dat hij van dat tuig verlost is. Sterkte meid. en hopen op een leuke menselijke werkgever . Liefs Leni

Merel zei

Goed om te lezen dat jullie er nu positief instaan en vooruit gaan kijken. Ook wij hebben die soort activiteiten meegemaakt (nu vijf jaar geleden) en niets zo frustrerend als dat.

Doe de doos maar goed dicht.
Liefssss

Mayflower zei

Ik kan mij voorstellen dat je dit even kwijt wil lieve Lynda....het is nogal wat en ik zit echt met ongeloof je verhaal te lezen......wat een bedrijf....eigenlijk mag je man blij zijn dat hij daar niet meer hoeft te werken....een-nooit-meer-ziek-garantie.....hoe verzint iemand dit. Het is te hopen dat die mooie meneer die zich baas noemt zelf nooit geen burn-out krijgt.

Sterkte met alles voor jullie beiden en wie weet krijgt je man straks een baan met een leuke baas die begaan is met zijn mensen.

Liefs Mea

jolanda zei

lieve Lynda, wat een verhaal!!! Wat beláchelijk... een garantie moeten verstrekken dat je niet meer ziek zult worden!
Hoewel het bepaald geen kleinigheid is om zonder baan te komen zitten, kan ik me goed voorstellen dat het als een opluchting voelt om het allemaal achter je/jullie te kunnen laten. Een nieuwe weg te kunnen inslaan en niet meer achterom kijken. Met deze positieve instelling komen jullie er wel!
Sterkte en succes!!!
En graag wil ik je ook even bedanken voor je lieve bericht op m'n blog.
liefs, jolanda

Stina zei

wat een klap voor jullie en dat op zo'n manier, niet te begrijpen.
veel sterkte voor jullie hoor.
liefs Stina

Jeanette zei

Wat een verhaal, laat ik je allereerst heel veel sterkte en kracht toewensen voor de komende periode want dat zal niet makkelijk zijn.
2 jaar geleden werd ik ook zonder aanwijsbare reden verzocht het pand te verlaten. Heb de deur hier kunnen sluiten met een behoorlijk bedrag maar dat verzacht de pijn niet. 1 jaar geleden werd mijn contract niet verlengd om een reden die mijn toenmalige werkgever niet goed kon verwoorden. Wederom op zoek naar een andere baan. Het heeft me heel veel energie, tijd en verdriet gekost maar ik kan nu zeggen dat het ergens goed voor is geweest. Ik heb nu een hele leuke baan met leuke collega's, heel dicht bij huis en via professionele hulp heb ik de afgelopen twee jaar zo goed als verwerkt (ja nog steeds niet helemaal). Ik hoop dat jullie dit alles bespaard blijft en wens jullie veel wijsheid en succes voor het komende traject.

Liefs,
Jeanette

Bonjade zei

Zo is het maar net.....met jullie beidjes komt het wel goed........
Manlief verdient beter...wat...het beste van het beste....en met deze deur dicht gaat er vast voor jullie gauw weer een andere open......let maar op.
Zo nog mooier.....
Denk aan jullie.
Samen zijn jullie sterk.
Liefs
FF

Claudia Leertouwer zei

Ze zullen pas weten wat ze missen als ie er niet meer is...

Zo ging ie toch ongeveer?

Alma zei

Hoi Lynda,
Wat een vervelende situatie. Uit je reactie zelf begrijp ik dat het voor jullie nu "prettig" is dat er zekerheid is, hoe onrechtvaardig ook. Ik kan me ook voorstellen dat je niet langer voor zo'n "baas" wilt werken.....
Vizier vooruit, luitjes en weer verder. Jullie hebben elkaar nog en dat is het allerbelangrijkst.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en hou elkaar goed vast.

Liefs Alma

Pierelantijntjes zei

Wat zullen jullie al veel meegemaakt hebben Lynda. En onrecht is gewoon niet tegenaan te vechten! Veel sterkte en geluk voor de toekomst.
Liefs Ester

Bij Guusje Thuis zei

Het absolute voorbeeld van slecht werkgeversschap ipv juist bijv. een multi-disciplinair (mooi woord hè, maar soms zo nodig in dit soort situaties) traject aan te bieden om te zorgen dat je man 'uit' zijn burn-out geholpen wordt, trappen ze nog even fijntjes na. Ja, dat gaat hem echt beter maken pffff ...

Heel veel dossiertjes van voorbij zien komen in mijn vorige baan; werknemers die alleen maar zieker werden door dit soort waardeloze werkgevers. Hoop dat je man (en jij!) er ondanks alle sores sterker uit gaan komen en hij weer een geweldig leuke baan bij een ECHTE werkgever vindt!

Jolanda zei

Veel sterkte saampjes, niet meer terugkijken maar vooruit! Lieve groet

Zara zei

Wat een achterlijke 'eis' om te beloven niet meer ziek te worden.
Voor jullie dus ook geen jaar wat in de top 10 gaat eindigen: ik hoop dat dit jaar jullie nieuwe mogelijkheden brengt en een nieuwe baan voor je Lief waar hij zich helemaal goed bij voelt (wordt ie niet ziek ook namelijk....)
Wij hebben afgelopen jaar net zoiets gehad en helaas zit G nu helemaal thuis in de WAO: uitgekotst door een werkgever die uiteindelijk het zo speelde dat je nog besluit te vertrekken ook. De omgekeerde wereld, ach je weet er alles van.

Home is where the heart is zei

alsof iemand kan 'beloven' nooit meer ziek te worden, waar slaat dat op!!! Bizar....groot gelijk. Goed dichtplakken en vooruit kijken zoals je al zei.
Het kan gelukkig ook anders. Manlief, weten we sinds een maand of 3, heeft ook een burnout en ik hoef je net te zeggen hoe dat is. Hij heeft gelukkig hulp en soms denk ik dat t vooruit gaat maar dan komt er weer een down-dag(en) Maar hij krijgt gelukkig wel steun van zn directeur. Ik wens hem en jullie uiteraard het allerbeste toe!!!
Dikke kus van mij voor jou

Vær våken zei

Oooh, Lynda, colleauges that try to save their own skin is sooo terrible. I've been there. I wish you all the best and you will do great! Their loss!

Kristin xo

Unknown zei

Zo! Jij heb gezegd! En nu... op naar een nieuw begin, probeer deze nare omstandigheden en bijbehorende mensen met een dikke streep eronder achter jullie te laten en nu verder vooruit met de kin omhoog, neus in de wind en met frisse moed verder!
Stof van de schoenen afschudden en door!
Heel veel sterkte met deze nieuwe "start" en blijf in jullie zelf geloven, Go For It!!!

Lieve groet,
Monique

Unknown zei

By the way... het klinkt allemaal zo makkelijk wat ik hierboven zeg, maar ik weet een heel klein beetje hoe het voelt, heb ook een bun-out gehad en moest belachelijk snel weer aan het werk en ga zo maar door, ik zal je er verder niet mee vermoeien maar kijk waar ik nu ben en wie ik ben geworden? Gezond, gelukkig en vrij als een vogel want ik heb een nieuwe stap gezet 6 jaar geleden en het was de beste.... dussss die wens ik jouw man ook toe, samen met jou!
Geloof er in!

It's me zei

Kijk ...en lucht het op !!! het komt allemaal goed schatje....relax..........je zal ze toch nooit meer ziek worden....wat een wereld wat een mensen......ik ga er even over nadenken......liefs welterusten......we bellen....we mailen.......komt goed......xxxx....xxxx....

Floor zei

Oh Lyn wat een gedoe en wat een domme stomme eis !
Pfff ik geef je even een dikke knuffel weet even niet wat te zeggen xxxxx sterkte samen op naar een betere toekomst !

Plien zei

Wow, ben onder de indruk van je krachtige blog.
'What doesn't kill you makes you stronger' is op jullie helemaal van toepassing!

Yn'e Steeg zei

Normaal lees ik niet alle reacties, maar nu ben ik er eventjes voor gaan zitten.
Ik zou op dit moment niet meer weten wat ik als extra moet toevoegen aan al die lieve bovenstaande berichtjes.
Hopelijk volet het een beetje goed, dat er zoveel mensen met jullie mee leven.
Ik wens jullie heel veel sterkte en succes teo voor de komende tijd.
Maar zo lezen uit je blog komen je er samen wel uit.
je hebt het in ieder geval krachtig en duidelijk verwoord.

Jantsje

katja-Mariska zei

Plak het inderdaad goed dicht die doos.
Wat naar allemaal zeg en een reden, belachelijk.
Het belangrijkste is dat jullie het samen goed hebben en vooruit kunnen.
Dikke knuffel
X

WEERspiegeling zei

Gosh Lynda, wat een ellendig jaar hebben jullie achter de rug. Ik hoop echt dat jullie het nu kunnen afsluiten (doos dicht en nooit meer openmaken), hoewel zoiets je echt niet in de koude kleren gaat zitten.
Ik leef met jullie mee (en herken de frustratie en de woede - lees m'n blogje van gisteren maar), maar richt je blik op de toekomst en ik hoop dat jullie achteraf kunnen zeggen dat het goed geweest is en dat je man uiteindelijk een veel leukere baan vindt, waar hij gewaardeerd wordt om wie hij is en wat hij doet! Deze baas is 'm niet eens waard!
Sterke voor jullie allemaal.
Liefs, Anita

Anoniem zei

Here is to a wonderful, new year for you and your husband ~ xox Alexandra

Margot zei

Wat K.. zeker de manier waarop... kunnen ze niet meer open kaart spelen, of hoort dat niet meer bij deze tijd. Het is zonde van jullie tijd geweest, maar schone lei..en alle mogelijkheden staan nu open...
Dikke knuffel, en bedankt voor je oppepper, ook al hebben jullie die harder nodig. Je bent een kanjer, maar dat wist je al....
Margot

Anoniem zei

Hi meis, sterkte! maar misschien Maar misschien kunnen jullie er samen een positieve draai aan geven. want altijd in de stress zitten en nare dingen horen komt ook het herstel van je man niet ten goede!heel veel succes met je doosje vullen!

groetjes

André en Inka. zei

Sterkte samen,jeetje wat vreselijk achterbaks van de werkgever en de collega’s van je man.

xxx

alma zei

Dag lieve Lynda,

Ik had deze post gemist:(
Wat een narigheid meid! Het lijkt wel of het steeds erger wordt met werkgevers! Niets is meer zeker!

Heel veel sterkte met alle onzekerheid! Als ik het zo lees kan hij er alleen maar op vooruit gaan! Niets is zo erg als niet gesteund te worden door mensen waar je mee werkt!

Veel liefs en sterkte!
Alma

Lina zei

Ben ik 1 dag niet hier geweest lees ik dit! ik schrok er wel van zeg. Meis, ik weet verder niets te zeggen..... maar geef je een dikke knuffel!

MOODZ zei

Stom.......(zeer primaire reactie)

glaasje roosvicee?
*komtwelgoedschatje*
liefs Tamara

Elisabeth zei

Gewoon ff zo'n dikke knuffert ,hoef niet uit te leggen waarom .Bedankt
Liefs Elisabeth

Oude lappen zei

Goed van jullie. Probeer vanaf nu niet meer te veel achterom te kijken maar vooruit!
groetjes en knuffels
Liliane